Bireyin yaşamında tek bir belirtisi olmamakla birlikte tek bir etken de sınav kaygısına yol açmamaktadır. Öğrencinin mizaç yapısı, ‘Bu konuları anlamıyorum, aptal olmalıyım’ gibi olumsuz düşünce içerikleri, başarısızlık deneyimleri, çalışma alışkanlığı, kendisinin ve ailenin gerçekçi olmayan beklentileri, sınava yükledikleri anlam, aile içi iletişim engelleri, olumsuz sosyal çevre sınav kaygısının oluşmasına sebep olabilir.

ÖĞRENCİLER VE AİLELER NELER YAPMALI?

Olumsuz düşünce içeriklerini belirlemek ve alternatif düşünce üretme üzerine çalışılmalıdır. Örneğin; ‘Konuları yetiştirmek için yeterli zamanım yok, bundan sonra çalışsam da bir şey değişmez’ düşüncesi yerine  ‘Evet, yeterli zamanım yok bu nedenle hangi konulara öncelik vermeli ve hangi kaynakları kullanmalıyım?’ düşüncesine yönelmek.

1. Çalışma alışkanlıklarını gözden geçirmek. Verimli ders çalışma, zorlanılan derse zaman ayırma ve sistemli çalışma vb.

2.   Hayat rutini oluşturmak. Dengeli beslenme ve uyku düzeni elde etme, ders çalışma zaman aralıklarını ve programını belirleme vb.

3. Kaygıyı azaltmaya yönelik teknikler kullanmak. Gevşeme egzersizlerini ve nefes egzersizi öğrenmek, uygulamak, olumlu hatırlatıcılar okumak.

4. Hem ebeveynin hem de öğrencinin beklenti düzeylerini gerçekçi sınırlara indirmek

5.  Duygu ve düşünceleri ‘ben dili’ kullanarak ifade edilmesini sağlamak. Örneğin; Son zamanlardaki durgun halin beni endişelendiriyor. Benimle konuşmak ister misin?

6. Çocuğunuzun özel ve tek olduğunu yaşı büyüse de unutmamak. Arkadaşları ve çevredekiler ile kıyaslamamak.

7.    Sınavı gereğinden fazla yüceltmemek ya da azımsamamak

PROFESYONEL DESTEK NE ZAMAN ALINMALI?

· Bir ruhsal bozukluk ortaya çıkmışsa. Örneğin; depresyon, uyku bozuklukları, anksiyete bozukluğu vb.

· Ruhsal belirtiler hayatın alanlarındaki işlevselliği bozuyorsa

·   Kaygı ile baş edebilmek için uygun olmayan yollar kullanılıyorsa

·       Davranış bozuklukları görülüyorsa